Recenzja Festiwalu

Uczta dla bluesfanów

Solą wszystkich przeglądów muzycznych i festiwali są występy zaproszonych na nie gości i gwiazd. Nie inaczej było podczas drugiej edycji festiwalu bluesowego "Galicja Blues" (GB), który odbył się 27 - 28 maja w Krośnie. Na festiwalowej scenie zaprezentowali się sławni "ludzie bluesa" nie tylko z kraju, ale i z za jego granic.

Już pierwszy koncertowy wieczór zapowiadał się rewelacyjnie, gdyż Earl Greena i Q.Bee with Snake's Blues Quartet nikomu, choć trochę zorientowanemu w temacie, nie trzeba chyba specjalnie rekomendować. Ale zanim zagrali goście z Królestwa Brytyjskiego, melomanom w sali kina KDK przy ulicy Bieszczadzkiej zaprezentowali się młodzi, krośnieńscy muzycy, uczniowie prywatnej szkoły muzycznej "Pro Musica" w Krośnie. Bardzo ciepło przyjęci, wykonali kompozycje Franka Metisa i "Confesion blues" Raya Charlesa. Interesująco brzmiały aranżacje tych numerów, rozpisane na fortepian i...trio skrzypcowe. Krośnieńska młodzież pokazała, że na tych instrumentach też da się "zabluesować" i należy mieć tylko nadzieję, że na przyszłorocznej edycji festiwalu też usłyszymy Pro Musica Blues String Band (pod takim szyldem występowali), w nowym, równie ciekawym repertuarze.

Później charakterystycznymi dla bluesa chropawymi tekstami, opowiedział o trudach codziennego życia pieśniarz, kompozytor i gitarzysta Adam Kulisz, któremu towarzyszył pomysłodawca imprezy, krośnieński harmonijkarz Robert Lenert. Słuchaczom szczególnie przypadł do gustu song śpiewany w śląskiej gwarze "Kolebo sie chop", potwierdzający zarazem, że ten region naszego kraju był i jest nie tylko "kopalnią" węgla, ale i bluesa.

Pierwsi zagraniczni goście GB, Snake's Blues Quartet with Q.Bee, nie zawiedli oczekiwań bluesfanów i uraczyli ich iście królewską, muzyczną ucztą. Doskonale pracującą sekcję rytmiczną, z wyrazistym, często ostinatowym basem i dynamiczną perkusją uzupełniał hamondowskim brzmieniem klawiszy John Henderson, popisujący się co i raz niebanalnymi solówkami. Wszystko to było oparte na interesujących melodycznie i rytmicznie tematach muzycznych, intonowanych przez charyzmatycznego, ciekawie wykorzystującego efekt dysonansu melodycznego, bardzo efektownie i progresywnie grającego gitarzystę Jacka Zaitza. Słuchało się perfekcyjnie funkcjonującej bluesowej maszyny, co szczególnie podkreślił numer "Com to Mamma", znakomicie zaśpiewany przez Q.Bee (Edytę Zaitz).

Dużą klasę potwierdził swoim recitalem również Earl Green, udowadniając, że liczne tytuły najlepszego wokalisty bluesowego na Wyspach należały mu się, jak najbardziej zasłużenie. W "Feel so god" i "You love me" pokazał to, czego od bluesowego wokalisty należy wymagać - charakterystyczny feeling i luz. Na bis wraz z Q.Bee przeniósł publiczność nad Misissipi i do Chicago. Artyści początkowo wykonywali ten song prawie a capella, z delikatnym, melodycznym towarzyszeniem basu, do którego w pewnym momencie dołączyła nostalgiczna, blue notes gitara. Ten wieczór na pewno na długo pozostanie w pamięci krośnieńskich melomanów.

Koncert finałowy rozpoczęła krośnieńska formacja Vabanque, której gościnnie towarzyszyli: Adam Kulisz na gitarze i Robert Lenert na harmonijce. Dwaj ostatni wystąpili również z Supergrupą, która wykonała znane, bluesowe covery. Wśród nich nie zabrakło "Mary had a little lamb" Buddy Guy'a i "Sunshine of your love" Cream. Przed nimi na estradzie zagrali laureaci festiwalowego konkursu, Styropian Blues, a potem na scenie pojawił się kolejny zagraniczny gość festiwalu, szwajcarski gitarzysta, wokalista i harmonijkarz Andy Egert, który pokazał, że prócz tego iż jest doskonałym muzykiem, jest równie dobrym showmanem. Prezentując standardy i propozycje muzyczne ze swojej nowej płyty, szybko nawiązał kontakt z publicznością i wciągnął ją do wspólnej zabawy. Popisywał się także ekwilibrystyczną grą na gitarze, wydobywając z niej dźwięki zębami, czy trzymając instrument za głową, na ramionach. Na zakończenie , wykonując "Red House" Jimi Hendrixa, wszedł z instrumentem po schodach między publiczność, wywołując jej zdumienie i aplauz.

Koncert zakończył znakomity występ JJ Band, który zaprezentował świetne rzemiosło i potwierdził, że jest najbardziej obiecującą grupą bluesową młodego pokolenia. Ich własne kompozycje z drugiej płyty "Searchin' for the Blues", przeplatały covery: BB Kinga "For the Blues", czy The Police "Roxane", w rewelacyjnej, bluesowej wersji, z kapitalną solówką na harmonijce Bartka Łęczyckiego, którego technika gry, oraz intonacja i inwencja improwizacyjna zachwycały i składały ręce słuchaczy do oklasków. W finałowym numerze, lider formacji, gitarzysta Jacek Jaguś zaprosił do wspólnego muzykowania Adama Kulisza i Roberta Lenerta. Wielka, wspólna improwizacja nie zakończyła jednak tego występu. Publiczność, domagająca się bisu, otrzymała w prezencie na dobranoc, czy może bardziej na dzień dobry (koncert zakończył się o 1.30!) porywającą, dynamiczną, rockowo- rytm and bluesową wersję słynnego songu Elvisa Presley'a, "Fever".

Krzysztof Raźniewski