Październik: Wystawa fotografii Bartłomieja Kielskiego-Bardanaszwili

Galeria Fotografii AGFA Image Center (ul. Mickiewicza) zaprasza do obejrzenia wystawy zdjęć Bartłomieja Kielskiego-Bardanaszwili "Cegiełki ściany wschodniej". Wystawę oglądać można do końca października br. Wstęp wolny.

Polesie: Jezioro Święte koło Włodawy

O autorze

Bartłomiej Kielski-Bardanaszwili urodził się w Krośnie w 1975 r. Mieszka w Krośnie i tu też pracuje w Zespole Karpackich Parków Krajobrazowych. Oprócz fotografowania czasem pisuje poezje. Lubi wędrówki, szczególnie po górkach. Podziwia piękno wytworzone przez naturę i człowieka. Członek założyciel Stowarzyszenia „Karpackie Krajobrazy”.

Roztocze: niepowtarzalny cmentarz w Radrużu – dzieło kamieniarzy z bruśnieńskiego ośrodka kamieniarskiego

Wystawy indywidualne:
• „Karpaty Prywatne” - Galeria „Pod Słońcem” (Kraków 2001), Muzeum Podkarpackie (Krosno 2003), Kermesz (Olchowiec 2003)
• „Słowacja. W cieniu Karpat” - Krośnieński Dom Kultury (Krosno 2004)

Wybrane wystawy zbiorowe:
• wystawy Foto-Klubu Krośnieńskiego Domu Kultury
• wystawy organizowane przez Zespół Karpackich Parków Krajobrazowych
• wystawy pokonkursowe, m.in. pokłosie Ogólnopolskiego Konkursu Fotograficznego pt. „Kapliczki i krzyże przydrożne”, zorganizowanego przez Muzeum Historii Fotografii w Krakowie i Stowarzyszenie ARS POPULI (Kraków 2002)
• Podkarpackie Konfrontacje Fotograficzne (WDK Rzeszów 2003-2005)

Niektóre z dotychczasowych osiągnięć:
• pierwsza nagroda w drugiej edycji konkursu „Leśne fotografie” zorganizowanego przez Regionalną Dyrekcję Lasów Państwowych w Krośnie (Krosno 2002)
• druga nagroda w pierwszej edycji ogólnopolskiego konkursu „Kobieta i jej twarze” zorganizowanego przez Państwowe Pomaturalne Studium Animatorów Kultury i Bibliotekarzy w Krośnie (Krosno 2002)

Polesie: jezioro Białe koło Włodawy – jedno z najczystszych polskich jezior

Autor o wystawie "Cegiełki ściany wschodniej"

Polska ściana wschodnia – co to takiego?

To wschodnia część obecnego państwa polskiego, część biedniejsza, bardziej zaniedbana, ale piękna, interesująca, mniej skomercjalizowana, różnorodna przyrodniczo i kulturowo, to przedsmak dawnych kresów.

Jako młody krośnianin zastanawiałem się - czy Krosno leży bardziej na południu czy bardziej na wschodzie? Jest rzeczą jasną, że tu i tu. Jednak zdecydowanie ciąży ku południu. Chcąc więc poznać smak polskiego wschodu, jeździłem „za miedzę” w Bieszczady, Góry Sanocko-Turczańskie, Pogórze Przemyskie. I w końcu kiedy pokręciłem się po tych przemiłych górkach, trzeba było zobaczyć co jest dalej - w górze mapy. A tam między innymi mozaikowe Roztocze, lasy, bagna i jeziora Polesia i jeszcze bardziej jeziorowa Suwalszczyzana. I wszędzie tam można było spotkać tę specyficzną ciszę, spokój, mieszankę przeszłości i teraźniejszości. Te zdjęcia, to „cegiełki” z tej ściany, które można z niej „wyjąć” bez uszczerbku i przywieźć sobie na pamiątkę, a polskiemu krajobrazowi ku chwale.