Maj: Filmy DKF 16mm

Kino KDK (ul. Bieszczadzka) zaprasza na kolejną serię filmów w ramach Dyskusyjnego Klubu Filmowego "16mm". W maju zobaczyć będzie można filmy: "Wielka cisza", "Jonny Vang", "Śmierć człowieka pracy" oraz "Doskonałe popołudnie". Bilety w cenie tylko 6 zł.

Wielka cisza

10 maja (czwartek), godz. 19.00
Francja/Szwajcaria/Niemcy, 2005, 162 min.
Reżyser: Philip Gröning
Film dokumentalny

Pierwszy w historii film opowiadający o życiu wewnątrz Grande Chartreuse (zgoda na jego realizację przyszła po 16 latach oczekiwania), głównego klasztoru legendarnego zakonu kartuzów w Alpach Francuskich. Zakon kartuzów jest bractwem o jednej z najbardziej ścisłych reguł w kościele rzymskokatolickim. Ukryci przed ludzkim wzrokiem mnisi wiodą życie według starych reguł i rytuałów. Na co dzień milczą, komunikując się za pomocą karteczek pozostawianych na specjalnej tablicy. Śpią i jedzą w osobnych celach, gdzie spędzają czas na samotnej modlitwie i kontemplacji, której rytm wyznaczają uderzenia dzwonów. Głosy słychać w murach klasztoru tylko podczas wspólnych śpiewów. Reguła zakonu wyznacza dzień świąteczny jako porę na obowiązkowy wielogodzinny spacer, poza murami zgromadzenia i tylko wtedy można rozmawiać. Klasztor zamknięty jest dla odwiedzających i turystów.

Kino jedyne w swoim rodzaju. Surowy film, który w swej czystej formie bliski jest spokojnemu, medytacyjnemu życiu w klasztornych murach. Bez muzyki, jedynie z klasztornymi śpiewami, bez wywiadów, bez komentarzy, bez dodatkowych materiałów. Zmiany czasu, pór roku i wszystkie powtarzalne elementy dnia i modlitwy - ten film pokazuje istotę klasztornego życia. Jak długo można patrzeć na mnichów, którzy w całkowitej ciszy modlą się i wykonują codzienne czynności? Film niczego nie narzuca, nie steruje emocjami. Daje widzowi tyle, ile on sam będzie chciał wziąć.

Jonny Vang

17 maja (czwartek), godz. 19.00
Norwegia, 2003, 85 min.
Reżyser: Jens Lien
Wykonawcy: A. Hennie, L. Goody, F. Saeheim

Nietrudno zauważyć, że norweskie kino ma słabość do szaleńców, dziwaków, dziwnych miejsc i jeszcze dziwniejszych sytuacji. Stało się to znakiem rozpoznawczym norweskich filmów.

Bohaterem tej niewesołej komedii jest nieborak imieniem Jonny mieszkający z kochliwą matką i jej ostatnim wybrankiem, opryskliwym typem imieniem Odvar, na zadłużonej w banku farmie, w małej mieścinie na północy Norwegii. Jonny marzy o zbiciu fortuny na hodowli dżdżownic na skalę przemysłową, nikt jednak jakoś nie wierzy w powodzenie tego projektu. Poza tym Jonny sypia z Tuvą, żoną swojego najlepszego przyjaciela, Magnusa i - przypuszczalnie nie bez związku z tym mało chwalebnym postępowaniem - zaczynają mu się przytrafiać niemiłe przygody - a to ktoś wali go szpadlem po głowie, a to strzela do niego śrutem z wiatrówki itp. Kto lubi łagodnie absurdalny humor, często obecny w filmach znad fiordów oraz klimat małego miasteczka, w którym wszyscy wiedzą wszystko o wszystkich, może polubić i "Jonny'ego...".

Śmierć człowieka pracy

24 maja (czwartek), godz. 19.00
Austria/Niemcy, 2005, 122 min.
Reżyser: Michael Glawogger
Film dokumentalny

Nie ma już człowieka pracy. Pozostał robotnik - ktoś gorszy, ktoś, komu się nie udało. Ktoś, komu praca nie daje godności, lecz ją odbiera.

Jeden z najciekawszych dokumentów tegorocznego festiwalu Planete Doc Review zaczyna się archiwalnymi zdjęciami z filmów o przodownikach pracy, a kończy współczesnymi ujęciami z Niemiec. Etapami tej wędrówki są Ukraina, Indonezja, Pakistan, Nigeria i Chiny. Wszędzie tam znajduje bowiem reżyser robotników pracujących na granicy fizycznego wycieńczenia, a często w miejscach śmiertelnie niebezpiecznych. Poznajemy górników, którzy wydostają węgiel z ciasnych korytarzy ukraińskich kopalni, tragarzy przenoszących siarkę w pobliżu wulkanu czy wreszcie rzeźników, którzy handlują mięsem, brodząc w krwi. Te obrazy wstrząsają, a jednocześnie - co okazuje się największym fenomenem filmu - mają w sobie poetycką wręcz urodę. Wysmakowana forma nie wywołuje dystansu, nadaje opowieści ton elegijny, ale bez łatwego uwznioślania. Efekciarstwo jest ostatnią rzeczą, która pasowałaby do filmu o ludziach wykorzystywanych, upokarzanych i zapomnianych. "Śmierć człowieka pracy" działa wstrząsająco bo każe zobaczyć to, czego na co dzień nie widzimy lub nie chcemy zobaczyć.

Doskonałe popołudnie

31 maja (czwartek), godz. 19.00
Polska, 2006, 90 min.
Reżyser: Przemysław Wojcieszek
Wykonawcy: M. Czarnecki, M. Popławska, M. Dobrowolska, J. Stuhr

Mikołaj, jego dziewczyna Anna - absolwenci polonistyki oraz wspólnik Krzysiek są właścicielami małego wydawnictwa literackiego na przedmieściach Gliwic. Za kilka dni odbędzie się ślub Anny i Mikołaja. Młodzi nie mają jednak głowy do przygotowań: po komercyjnej klęsce pierwszej wydanej książki intensywnie poszukują tekstu, który stałby się sukcesem i wyprowadził wydawnictwo na prostą. Mają kłopoty finansowe, liczą na pomoc rodziców Anny.

Równolegle rozgrywa się historia rodziców chłopaka. Do Teresy, matki Mikołaja mieszkającej w Warszawie, przyjeżdża były mąż. Chce, aby towarzyszyła mu na ślubie syna. Wspólna podróż na Śląsk jest szansą na ponowne zbliżenie.

Wojcieszek proponuje zatem dwugłos w dyskusji na temat współczesnej Polski, widzianej oczyma dwóch pokoleń: tego zakorzenionego w epoce Solidarności i tego, które właśnie dziś musi znaleźć sposób na życie.

Konflikt pokoleń, rodzinna trauma, narzekanie na zastaną rzeczywistość. "Doskonałego popołudnia" nie ogląda się jednak jak kolejnego dramatu o szarej polskiej biedzie. To wykład do młodych, jak i starszych, o tym że nie jest tak źle, a tak naprawdę wszystko zależy od nas samych, od pozytywnego nastawienia i wiary w ludzi i w siebie.

Opracowanie na podstawie materiałów serwisów internetowych: www.filmweb.pl, www.gazeta.pl, www.onet.pl, www.stopklatka.pl