Marzec: Filmy DKF 16mm

Kino KDK (ul. Bieszczadzka) zaprasza na kolejną serię filmów w ramach Dyskusyjnego Klubu Filmowego "16mm". W marcu zobaczyć będzie można filmy: „Rezerwat”, „Persepolis” oraz „Motyl i skafander”. Bilety na pojedyncze filmy - 6 zł, karnet na wszystkie obrazy -15 zł.

Rezerwat

6 marca (czwartek), godz. 19.00
Polska, 2007, 115 min.
Reżyseria: Łukasz Palkowski
Występują: M. Kwaśny, S. Bohosiewicz, T. Karolak

Młody fotograf, Marcin Wilczyński, po rozstaniu z dziewczyną wprowadza się do podupadłej kamienicy na Pradze - do tytułowego rezerwatu. Nie musi płacić czynszu w zamian za zdjęcia dokumentujące fatalny stan budynku. W tym samym czasie dostaje też zlecenie na serię zdjęć z Pragi. Fotografując sąsiadów i okolice kamienicy, odkrywa zupełnie nowy świat, który stopniowo zaczyna go fascynować. Warszawska Praga to miejsce, które zmienia się powoli, mikroświat zaludniony ciekawymi indywiduami. I jak to w rezerwacie trzeba się powoli zaaklimatyzować, zdobyć zaufanie, nie narzucać swoich zwyczajów, tylko cieszyć samą obserwacją. I tak właśnie robi Marcin stając się z czasem elementem tego miejsca, zmieniając pod jego wpływem podejście do życia i kariery.

Choć Palkowski zręcznie wplótł w fabułę epizody z autentycznymi miejscami i mieszkańcami Pragi, jego film to oczywiście miejska baśń. Nie przeszkadza więc, że zbyt prosto rozwiązuje wiele wątków, często ślizga się po powierzchni. "Rezerwat" jest przykładem kina rozrywkowego, jakiego u nas ze świecą szukać. Bajką, ale niegłupią i zrobioną z klasą, komedią, ale inteligentną i z klimatem (żeby w pełni nacieszyć się dowcipem, należy poczekać do zakończenia napisów).

Persepolis

13 marca (czwartek), godz. 19.00
Francja / USA 2007, 99 min.
Reżyseria: Vincent Paronnaud, Marjane Satrapi
film animowany

Przed seansem krótka prelekcja pana Mariusza Furkacza - filmoznawcy, członka Rady DKF-u. Tuż po filmie odbędzie się dyskusja.

Animowany film oparty na dwóch komiksowych książeczkach Marjane Satrapi. To właściwie jej film: czarno-białe kadry są wprawionymi w ruch obrazkami z jej komiksów, zaś fabuła ma charakter autobiograficzny i bardzo osobisty.

Kreskówka to historia Iranu ukazana oczami dojrzewającej nastolatki. Mała Marjane, dziewczynka wychowana w inteligenckiej rodziniew, podobnie jak rodzice marzy o zakończeniu panowania okrutnego szacha. Kiedy wybucha rewolucja islamska ich marzenia się spełniają. To jednak, co nastąpiło po jego obaleniu okazało się znacznie gorsze. Nowy reżim jest jeszcze bardziej okrutny i ortodoksyjny. Ale "Persepolis" to nie tylko polityka, swoista lekcja historii nowożytnego Iranu. Marjane przeżywa też problemy związane z dziewczęcym dojrzewaniem, uniwersalne i zupełnie niezależne od ustrojów. Opowieść nie traci więc charakteru prywatnego wyznania. Kiedy nasilają się prześladowania i wojna Iran-Irak nabiera gwałtowności, Marjane zostaje wysłana przez troskliwych rodziców do szkoły w Austrii. Niestety dla zbuntowanej Marjane nie oznacza to końca problemów – w Europie musi zacząć zmagać się z zupełnie nowymi zmartwieniami.

Urodzona w Iranie artystka dostrzega w swej tragicznej przeszłości wiele komicznych sytuacji i umiejętnie wplata je w bolesną dla siebie opowieść. Co charakterystyczne Marjane nie afirmuje świata zachodu, do którego trafia. Nie boi się krytyki obu kultur: zarówno irańskiej, jak i zachodnioeuropejskiej. Poczucie wyobcowania towarzyszy jej w ojczyźnie tak samo, jak na emigracji.

Motyl i skafander

27 marca (czwartek), godz. 19.00
Francja / USA, 2007, 112 min.
Reżyseria: Julian Schnabel
Występują: E. Seigner, M. Amalric, M. von Sydow

W 1995 roku naczelny francuskiego "Elle" Jean-Dominique Bauby, człowiek sukcesu, światowiec i bon vivant, w wieku 43 lat doznał wylewu krwi do mózgu, który spowodował jego kompletny paraliż. Bauby wybudził się po wielu dniach ze śpiączki unieruchomiony od stóp do głów, mogąc poruszać wyłącznie powieką lewego oka, a zarazem z całkowicie klarownym umysłem zdolnym ogarnąć cały koszmar sytuacji - dla niektórych zapewne gorszej od śmierci. Ciało było więc uwięzione, jakby zamknięte w obcisłym skafandrze, ale pamięć i wyobraźnia funkcjonowały znakomicie - duch poruszał się swobodnie jak motyl.

Lekarze w szpitalu znajdują możliwość porozumiewania się z nim za pomocą mrugnięć powieki. Pielęgniarka siedząca w polu widzenia pacjenta recytuje alfabet. Przy odpowiedniej literze sparaliżowany mruga, a ona notuje. W tych ekstremalnych warunkach, Bauby zdołał napisać wspomnieniową książkę, która najpierw stała się wielkim bestsellerem, a potem posłużyła za podstawę omawianego właśnie filmu.

Mimo całej swojej skrajnie ponurej tematyki "Motyl..." pozostaje filmem chwilami zadziwiająco zabawnym, wolny jest też od łatwego sentymentalizmu. Dzieje się tak bo nie jest to opowieść o tragedii pewnego francuskiego redaktora. To opowieść o tym, że w ekstremalnych sytuacjach człowiek potrafi robić rzeczy wyjątkowe i nieosiągalne. A także o tym, że nigdy nie jest za późno, by nadać sens własnemu życiu.

Opracowanie na podstawie materiałów serwisów internetowych: www.filmweb.pl, www.gazeta.pl, www.onet.pl, www.stopklatka.pl