Marzec: Filmy DKF 16mm

artKino (ul. Bieszczadzka) zaprasza na kolejną serię filmów w ramach Dyskusyjnego Klubu Filmowego "16mm". W marcu zobaczyć będzie można filmy: „Księżna”, „Rumba”, „Hanami - kwiat wiśni” oraz „Gomorra”. Bilety na poszczególne obrazy tylko 7 zł.

Księżna

5 marca (czwartek), godz. 19.00
Wielka Brytania, 2008, 110 min.
Reżyseria: Saul Dibb
Występują: K. Knightley, R. Fiennes Ch. Rampling

Zrealizowana z rozmachem historia Georginy Spencer, księżnej Devonshire. Anglia, rok 1774, szesnastoletnia dama dworu Georgina wyróżnia się spośród młodych arystokratek urodą i wdziękiem. Wzbudza zachwyt mężczyzn, jest bacznie obserwowana przez samego Księcia Devonshire. Jego doradca Burleigh wraz z matką dziewczyny Lady Spencer, dochodzą do porozumienia - Georgina zostanie żoną Księcia. Podekscytowana perspektywą małżeństwa i osiągnięcia wysokiego statusu społecznego, Georgina odrzuca zakochanego w niej Charlesa Greya. Jednak wbrew jej wyobrażeniu życie u boku Księcia nie przypominało bajki, a młoda Księżna szybko poznała gorzki smak życia na dworze. Książę Devonshire od żony oczekuje lojalności i syna. A nie mogąc sie go doczekać także wyrozumiałości wobec kolejnych zdrad, a wreszcie zgody, by pod jednym dachem zamieszkały jego nieślubna córka i oficjalna kochanka. Upokorzona Georgina realizująca się głównie w salonowych zabawach i hazardzie, w końcu się buntuje.

Film „Księżna” wyreżyserowany przez Saula Dibba poświęcony jest właśnie procesowi wyzwalania się spod tyranii dworskiej etykiety. Najciekawszy jest w nim opis mozolnych prób przeciwstawiania się prawu ustanowionemu przez mężczyzn przez samodzielnie myślącą, wrażliwą, samotną kobietę, pragnącą zaznać w tym niesprawiedliwie urządzonym świecie szczęścia.

Rumba

12 marca (czwartek), godz. 19.00
Belgia/Francja, 2008, 77 min.
Reżyseria: Dominique Abel, Fiona Gordon, Bruno Romy
Występują: P. Martz, C. Morel, D. Abel, F. Gordon

Błyskotliwa i dowcipna opowieść o tańcu i miłości. Para aktorów i reżyserów – Dominique Abel i Fiona Gordon – z dużym sukcesem sięgają w swoich spektaklach scenicznych i filmach do korzeni kina. Inspiruje ich burleska z okresu niemego – twórczość Charlesa Chaplina i Bustera Keatona. Ubrana w kolorowe sukienki i czółenka rudowłosa Fiona i jej partner Dominique nie szafują słowem na ekranie. Aktorzy przekazują emocje i motywacje postaci ruchami ciała i tańcem.

Fiona i Don pracują razem jako nauczyciele w podmiejskiej szkole tańca. Ich wspólną pasją są tańce latynoamerykańskie. W każdy weekend startują w konkursach, zdobywając wiele nagród. Pewnej nocy, wracając z kolejnych zawodów, próbują ominąć nieznajomego, który próbuje popełnić samobójstwo. Samochód uderza w ścianę. Życie bohaterów zmienia się diametralnie. W wyniku wypadku Fiona traci nogę, a Don – pamięć. Ich życie staje się serią bolesnych upadków. Zostają pozbawieni wszystkiego – pracy, domu, pasji. Nie poddają się jednak, gonią na oślep za utraconym szczęściem.

Za groteskowymi perypetiami poniewieranych przez los bohaterów prześwituje refleksja na temat ludzkiej słabości, kruchości dobrobytu i potrzeby miłości. Im okrutniejsze spadają na nich ciosy, tym bardziej rośnie w siłę optymizm i wiara w szczęśliwe ocalenie. Tak już jest z ludzką naturą - potrzeba wiary i przetrwania są silniejsze ponad wszystko. A kiedy już misterna konstrukcja ludzkich pragnień na dobre legnie w gruzach, pozostanie poszarpana, ale jednak, miłość. Te naiwnie brzmiące słowa znaczą dużo więcej na ekranie, na którym układają się w prostą, uniwersalną i piękną opowieść.

Hanami - kwiat wiśni

19 marca (czwartek), godz. 19.00
Francja/Niemcy, 2008, 125 min.
Reżyseria: Doris Dorrie
Występują: E. Wepper, H. Elsner, A. Irizuki

Rudi i Trudi są niczym stare drzewa. Czas rozkwitu ich wieloletniego związku przypadł na okres wychowywania trójki dzieci. Ale one są już dorosłe, są daleko. Teraz rytm dni w tym małżeństwie odmierzają małe rytuały. On wychodzi do pracy, dzień w dzień z tą samą teczką, w której niesie jabłko, tradycyjnie wręczone przez żonę. Ona czeka na niego z obiadem, pomocną dłonią, która pomoże przy ściąganiu płaszcza, poda ciepłe domowe pantofle. Ot, codzienny regularny i powtarzalny teatr, w którym wszystko jest na swoim miejscu, a jednak czegoś brak.

Spokój i bezpieczeństwo tego zapiętego na ostatni guzik życia mąci wiadomość o chorobie męża. Trudi postanawia nieść ciężar sama i nie informuje Rudiego o diagnozie. Chce wypełnić wspólny czas, jaki im pozostał. Namawia męża na wyjazd do Berlina, do dzieci i wnuków. Tyle że rodzina jest zbyt zajęta własnymi sprawami, aby poświęcić im trochę uwagi. Wybuchają zadawnione pretensje, ożywają traumy.

Jedyną osobą, która okazuje im zrozumienie, jest Franzi – życiowa partnerka córki. Dzięki niej Trudi zobaczy wreszcie spektakl japońskiego tańca butoh, którym fascynuje się od lat. Nie wracają do domu. Jadą nad Bałtyk do małego hotelu. Tam nieoczekiwanie dla Rudiego jego życie zmienia się diametralnie, czego konsekwencją będzie podróż do Japonii. Podróż będącą jednocześnie wędrówką w głąb siebie, jego związku z żoną, istoty życia oraz bezinteresownej miłości...

„Hanami – Kwiat wiśni” to buddyjska przypowieść o przemijaniu, poruszająca autentyzmem ludzkich dramatów.

Gomorra

26 marca (czwartek), godz. 19.00
Włochy, 2008, 135 min.
Reżyseria: Matteo Garrone
Występują: T. Servillo, G. Imparato, S. Santalupo

"Gomorra" to adaptacja głośnej powieści Roberto Saviano, za którą włoska mafia wydała na autora wyrok śmierci. Szokująca opowieść o potężnej mafijnej organizacji kontrolującej Neapol i okolice, ale sięgającej swoimi wpływami ekonomicznymi daleko poza Włochy. Film został uznany za najlepszy obraz europejski ubiegłego roku. "Gomorra" całkowicie demitologizuje mafię, odziera ją z blichtru, odbiera atrakcyjność i urodę. Tu nie ma luksusowych willi ani jachtów. Oglądamy mafijne "doły", przeciętnych ludzi z przedmieść próbujących z Camorrą ułożyć sobie życie. To zresztą jest tu chyba najbardziej przygnębiające - wszechobecność neapolitańskiej mafii. Władza, pieniądze i krew – oto wartości, z którymi mieszkańcy prowincji Neapolu i Caserty stykają się każdego dnia. Nie mają wyboru, muszą podporządkować się zasadom, jakie narzuca „system” - Camorra.

Don Ciro jest "księgowym" roznoszącym renty rodzinom, których członkowie siedzą w więzieniu (i wykazują się tam lojalnością). Toto ma 13 lat i nie może się doczekać, kiedy będzie dorosły i zasili szeregi mafii. Zaczyna więc swoją naukę w szkole życia, aż pewnego dnia staje przed trudnym wyborem. Marco i Ciro myślą, że żyją w filmie Briana de Palmy, chcą działać samodzielnie i niezależnie. ale w obliczu „systemu” są tylko dwójką przybłędów, których brawura zakłóca rutynę biznesu. Roberto jest absolwentem uniwersytetu i chce zacząć pracę. Biznesmen Franco daje mu wielką szansę, stałe zatrudnienie i perspektywę bardzo dobrych zarobków, oferuje mu pracę w branży toksycznych odpadów. Pasquale jest genialnie utalentowanym krawcem (w jego kreacjach gwiazdy filmu występują na Oscarowych galach), nędznie opłacanym przez mafijnych chlebodawców, kuszonym propozycją pracy u chińskiej konkurencji. Pięć głęboko zakorzenionych w rzeczywistości historii przeplata się, tworząc całość przerażająco realistyczną i niesłychanie autentyczną.

Opracowanie na podstawie materiałów serwisów internetowych: www.filmweb.pl, www.gazeta.pl, www.onet.pl, www.stopklatka.pl