18.08: Filmy niemieckojęzyczne w artKinie

artKino (ul. Bieszczadzka 1) zaprasza na projekcję dwóch filmów niemieckojęzycznych (bez tłumaczenia na język polski). Filmy: "Sommer vorm Balkon" i "Kroko" zaprezentowane zostaną 18 sierpnia 2009 (wtorek). Wstęp wolny.

Sommer vorm Balkon (Lato w Berlinie)

18 sierpnia 2009 (wtorek), godz. 19.00
Niemcy 2005, 105 min.
Reżyseria: Andreas Dresen

"Lato w Berlinie" w reżyserii Andreasa Dresena, to opowiedziana w ciepłym stylu tragikomedia. Film przedstawia życie dwóch przyjaciółek, które mieszkają w tym samym budynku i spędzają czas na nocnych rozmowach przy winie. Jedną z nich jest nieśmiała Katrin, drugą pewna siebie i zdeterminowana Nike. Ich życie płynie zwyczajnie, jest lato i każda z nich próbuje znaleźć miłość. Chodzą do baru, łapią przelotne spojrzenia mijających je mężczyzn.

Równolegle próbują ułożyć sobie swoje życie zawodowe. Katrin szuka pracy jako dekoratorka wnętrz, a Nike zajmuje się opieką nad starymi ludźmi. Jednym z wątków jest także opowieść o synu jednej z nich, który również przeżywa zauroczenie. W końcu w życiu Nike pojawia się Ronald, kierowca ciężarówki...

Film zdobył Srebrną Muszlę za najlepszy scenariusz na festiwalu w San Sebastian i nagrodę Srebrnego Hugo dla Najlepszej Aktorki w Chicago w 2005.

Kroko

18 sierpnia 2009 (wtorek), godz. 21.00
Niemcy 2003, 92 min.
Reżyseria: Sylke Enders

Kroko (Franziska Jünger) jest dziewczyną z blokowiska w Berlinie Weddingu (dzielnicy niegdyś w części enerdowskiej miasta), najlepiej czuje się w dresach, więc należałoby nazwać ją "dresiarą". Tak jak na Ursynowie, Bemowie, Tarchominie w Warszawie, czy innych dużych miastach polskich, również podwórka niemieckich miast wyglądają podobnie.

Czasem Kroko i jej kumple coś ukradną, kogoś napadną i zabiorą mu portfel. Trochę z nudów, trochę z buntu. Kroko i jej gang, jak z dumą nazywa kolegów z podwórka, grają buntowników i twardzieli.

Pewnego wieczoru Kroko powoduje wypadek prowadząc cudzy samochód bez prawa jazdy. Dziewczyna zostaje skazana przez sąd dla nieletnich na 60 godzin przymusowej pracy w zakładzie dla niepełnosprawnych. Osiedlowa blond piękność, ostro wymalowana, z długimi tipsami i prosto z solarium, w białym dresie i kosmatym najmodniejszym futerku zjawia się w zakładzie opiekującym się kilkorgiem młodych ludzi z zespołem Downa. Musi tu zmywać, sprzątać, a przede wszystkim obcować z ludźmi, którzy w pierwszej chwili nie tylko ją drażnią, ale których się brzydzi. Dla Kroko praca z upośledzonymi jest jednak nie tylko formą odbywania kary i resocjalizacji, ale - z czasem - lekcją prawdziwego życia. Bardzo prawdziwy film, gorzki, ale prawdziwy.