Do 10.10: Emil Polit - wystawa malarstwa w BWA

Biuro Wystaw Artystycznych (ul. Blich) zaprasza do obejrzenia wystawy malarstwa Emila Polita. Wystawa czynna będzie do 10 października 2009.

Jesienne światło - olej

Emil Polit - artysta urodził się w roku 1940 w Zmysłówce koło Leżajska. W latach 1954-59 był uczniem Państwowego Liceum Sztuk Plastycznych w Jarosławiu. Następnie w latach 1959-1965 studiował na Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie na wydziale malarstwa i grafiki. Dyplom obronił w pracowni prof. Wacława Taranczewskiego.

W roku 1966 przyjęty do Związku Polskich Artystów Plastyków. W latach 1972-79 współpracował z Pracownią Sztuk Plastycznych w charakterze projektanta i realizatora prac w zakresie sztuki użytkowej. W roku 1988 podjął pracę pedagogiczną w Państwowym Liceum Sztuk Plastycznych w Rzeszowie jako nauczyciel rysunku i malarstwa. W latach 1989-91 pełnił funkcję prezesa rzeszowskiego okręgu ZPAP. Aktywnie uczestniczy w wystawach malarstwa na szczeblu regionalnym, ogólnopolskim i międzynarodowym.

W roku 1996 otrzymał nagrodę Miasta Rzeszowa w dziedzinie kultury. Jest członkiem Towarzystwa Przyjaciół Sztuk Pięknych w Przemyślu. W 2003 roku został wyróżniony przez Dyrektora Centrum Edukacji Artystycznej nagrodą indywidualną II stopnia za szczególny wkład w rozwój edukacji artystycznej w Polsce. Jego prace znajdują się w zbiorach rzeszowskiego BWA i Muzeum oraz w kolekcjach instytucji i osób prywatnych w Polsce, USA, Watykanie, Włoszech, Belgii, Danii, Niemczech, Francji, Szwajcarii, Austrii i Kanadzie.

Zwiastowanie - olej

O malarstwie Polita pisze Jacek Kawałek – rzeszowski historyk sztuki: Malarstwo Emila Polita ignoruje degrengoladę oficjalnej sztuki początków XXI stulecia i zapowiada sztukę nową i czystą, dopiero formującą się. Neo-neoromantyzm jego postawy twórczej bierze się stąd, że świadomie i konsekwentnie chroni i pielęgnuje to zagadkowe „coś”. Co daje się ogarnąć jedynie jako emanacja jakiegoś ponadczasowego tchnienia, gwałtownego wichru, obecnego w sztuce nazwanej romantyczną.

Obraz, barwa, kolor, materia malarska – stanowią dla Polita synonimy tego samego zjawiska. Rysunek jest tożsamy z kolorem, a kolor z rysunkiem. Koloryt jest formą i jednocześnie najgłębszą treścią dzieła malarskiego.