26-30.12: Filmy na koniec roku w artKinie

artKino (ul. Bieszczadzka 1) zaprasza na pokaz filmów na koniec roku w ramach DKF "16mm". W dniach 26-30 grudnia 2011 (poniedziałek-piątek) wyświetlone zostaną następujące filmy: "W lepszym świecie", "Skóra, w której żyję", "O północy w Paryżu", "Wymyk", "Melancholia". Bilety od 5 do 12 zł, karnet 30 zł.

W lepszym świecie

26 grudnia 2011 (poniedziałek), godz. 20.00
Dania, Szwecja, 2010, dramat, 119 min
Reżyseria: Susanne Bier 
Występują: Mikael Persbrandt, Trine Dyrholm
Bilety: 7 zł

Bohaterami tego filmu targają niejednoznaczne emocje. Zagubieni dorośli – cierpiący po stracie żony i kompletnie nieumiejący dotrzeć do swojego syna Claus oraz małżeństwo w separacji Anton i Marianne – nie radzą sobie ze swoim życiem, co odbija się na samopoczuciu ich dzieci oraz na ich wartościowaniu świata.

Zbuntowany Christian nie może wybaczyć ojcu, że pozwolił umrzeć mamie na raka, a Elias, który kocha oboje rozwodzących się rodziców, jednocześnie czuje się przez nich skrzywdzony i zapomniany.

Drogi chłopców krzyżują się, bo w nowym roku szkolnym zasiadają w jednej ławce. Ich charaktery są bardzo odmienne. Podatny na wpływy innych Elias szybko daje się uwikłać w niebezpieczny plan stworzony przez rozgoryczonego Christiana. Każdy z bohaterów zaczyna popełniać błędy, których wkrótce pożałuje.

"W lepszym świecie" porusza sporo ważnych kwestii dotyczących relacji międzyludzkich, ale najmocniejsze są w nim sceny konfrontacji bohaterów ze skrajną sytuacją, w której nawet najłagodniejsze postaci doprowadzone do ostateczności sięgają po argument siłowy. Natychmiast pojawia się boleśnie prawdziwa konkluzja, że przemoc stłumiona przemocą zawsze odpowie przemocą.

Skóra, w której żyję

27 grudnia 2011 (wtorek), godz. 20.00
Hiszpania, dramat, 2011, 120 min
Reżyseria: Pedro Almodóvar 
Występują: Antonio Banderas, Elena Anaya, Blanca Suarez 
Bilety: 7 zł

Bohaterka filmu Vera czuje się nieswojo w nowej skórze i wcale nie jest to metafora, bo kobieta jest ofiarą eksperymentów wybitnego chirurga Roberta (rola Antonio Banderasa), którego żona zmarła w płomieniach i dlatego jego obsesją stało się stworzenie doskonałej, wytrzymałej na ogień sztucznej powłoki ludzkiego ciała.

Vera więziona jest w komfortowym mieszkaniu Roberta i przechodzi kolejne operacje, aż do momentu, gdy "nowa skóra" osiągnie doskonałość i lekarz będzie mógł przedstawić wyniki swych badań na sympozjum. Inni lekarze nie będą jednak podzielać entuzjazmu Roberta na temat wynalazku, bo podniosą kwestie natury etycznej: czy użycie świńskiej tkanki było dozwolone i czy wbrew oficjalnym wypowiedziom Roberto nie eksperymentował na ludziach?

Na tle zdarzeń "formalnych" rozwija się relacja Very i Roberta – ofiary i naukowca. Gdy na jaw wychodzą fakty z przeszłości Roberta, Vera postanawia szukać w nim sprzymierzeńca.

W tym momencie fabuła rozwija się w sposób zaskakujący, pełen suspensów i nieodparcie wciąga widza. Almodóvar objawia w kolejnym swym filmie reżyserski geniusz - nawiązuje do kina lat 40. i 50., nie pozwala widzowi ani na chwilę być pewnym w jakim kierunku zmierza akcja.

O północy w Paryżu

28 grudnia 2011 (środa), godz. 20.00
Francja, USA, komedia, 2011, 94 min
Reżyseria: Woody Allen
Występują: Rachel McAdams, Owen Wilson, Marion Cotillard, Adrien Brody, Kathy Bates
Bilety: 5 zł

Świeżo zaręczeni - piękna i konkretna Inez i niepoprawny romantyk Gil przybywają do światowej stolicy romansu, by zaplanować ślub. Wierność zakochanych zostanie wystawiona na próbę, gdy na ich drodze pojawi się wyrafinowany znawca sztuki Paul oraz tajemnicza i zmysłowa muza Adriana, a po czarujących zakątkach Paryża zacznie oprowadzać ich sama Carla Bruni.

"O północy w Paryżu" to komedia, która zgrabnie, z humorem i lekkością pokazuje jak Amerykanie wyobrażają sobie Paryż i z jakimi stereotypami w głowie do niego wyjeżdżają. Film zawiera sporą dawkę kiczu, który nie jest ani trochę żenujący, bo okiełznał go pomysł Woody'ego Allena

Paryż symbolizuje tu złudzenia i marzenia. Żadne miejsce na świecie nie odkrywa tak dobrze tęsknot bohaterów i ich podejścia do życia jak Paryż, bo dla jednych może być on kwintesencją życia, wymarzonym miejscem na świecie, a dla innych okaże się tylko celem wakacyjnych wojaży i jednym z punktów na mapie Europy, które warto odwiedzić i wrócić do domu.

W filmie można próbować szukać refleksji i przemyśleń reżysera na temat miasta zakochanych, które ukryte są w scenografii czy osadzeniu postaci w określonych sytuacjach.

Wymyk

29 grudnia 2011 (czwartek), godz. 20.00
Polska, dramat obyczajowy, 2011, 85 min
Reżyseria: Grzegorz Zgliński
Występują: Robert Więckiewicz, Łukasz Simlat, Gabriela Muskała, Marian Dziędziel
Bilety: 12 zł

"Wymyk" przedstawia historię dwóch braci - Alfreda i Jerzego, którzy w trakcie podróży kolejką podmiejską są świadkami brutalnej napaści na młodą dziewczynę. Jerzy bez namysłu staje w obronie kobiety, natomiast Alfred zawodzi. Bojąc się o własną skórę, staje się biernym świadkiem tragedii młodszego brata.

Widzowie oglądają kolejne sceny odczuwając narastające wyrzuty sumienia bohatera, który coraz mocniej wikła się w kłamstwa. Odgrywa szopkę przed ojcem, którego rodzicielska władza wciąż jest bardzo wyraźna i pakuje się w sytuację, z której nie ma dobrego wyjścia.

Relacje rodzinne także w końcu stają się związane ze zdarzeniem i nasuwają pytania o zazdrość Alfreda względem Jerzego, który przed wypadkiem cieszył się poważaniem ojca i miał większą władzę w rodzinnej firmie. Czy to, że brat nie pomógł bratu w niebezpieczeństwie wynika właśnie ze skrywanych frustracji, zazdrości i żalu?

Reżyser podejmuje się w filmie rozwiązywania dylematów bez jakichkolwiek przerysowanych czy patetycznych scen. Zwyczajność bohaterów, zwyczajność miasta, w którym żyją i jasno nakreślone konflikty dają tło dla wnikliwych obserwacji reżysera. Sposób realizacji filmu zyskał m.in. uznanie jurorów Festiwalu Filmowego w Gdyni, gdzie otrzymał nagrodę za najlepszy debiut reżyserski i scenariusz.

Melancholia

30 grudnia 2011 (piątek), godz. 20.00
Dania, Francja, Niemcy, Szwecja, dramat, 2011, 130 min
Reżyseria: Lars von Trier 
Występują: Kirsten Dunst, Kiefer Sutherland
Bilety: 5 zł

Lars von Trier – jeden z największych prowokatorów kina współczesnego, specjalista od paranoi, depresji i psychologicznego portretowania jednostek przedstawia kinomanom swe najnowsze dzieło: "Melancholię" - film o końcu świata, który według reżysera jest całkiem dobrym rozwiązaniem, bo egzystencja człowieka i tak nie ma znaczenia.

"Melancholia" podzielona jest na dwie sekwencje. Pierwsza pokazuje trwające wesele Justine, która fenomenalnie gra Kirsten Dunst. Ta część to świetnie skonstruowany dramat psychologiczny – toksyczne rodzinne relacje i dziwaczne zachowania postaci obserwowane w bezlitosnym zbliżeniu. Panna młoda coraz mocniej rani bliskich, atmosfera gęstnieje, początkowa, pozorna radość szybko pryska. Świat gestu, rytuału rozpada się jak domek z kart.

Druga część filmu toczy się w nieodległym od nieudanego wesela czasie. Melancholijno-depresyjne nastroje Justin nasilają się, ponieważ jest ona pewna, że wkrótce nastąpi zagłada całego świata. Zniszczeń ma dokonać ciało niebieskie zmierzające niechybnie w naszą planetę.

Jednak co zaskakujące, to właśnie przygnębiona Justin jest najbardziej trzeźwo myślącą osobą w całym towarzystwie. Jej pesymizm pozwala jej zachować zimną krew, gdy jej pozornie opanowana siostra Claire, panikuje i nie może pogodzić się ze zbliżającą śmiercią.

Sytuacja wytworzona przez Larsa von Triera w filmie daje widzowi do zrozumienia, że nikt z nas nie wiew 100% jak zachowałby się w obliczu czekającej go niedługo śmierci lub nieuchronnie zbliżającej się zagłady, której nikt nie może powstrzymać.

Opracowanie na podstawie materiałów serwisów internetowych: www.filmweb.pl, www.gazeta.pl, www.onet.pl, www.stopklatka.pl