Styczeń: Filmy DKF ''16mm''

artKino (ul. Bieszczadzka 1) zaprasza na styczniowy Dyskusyjny Klub Filmowy "16mm", na który zaplanowano 4 seanse: "Pina", "Chłopiec na rowerze", "Syberia, Monamour" i "Karen płacze w autobusie". Bilety w cenie 8 zł. Karnet na wszystkie filmy: 24 zł.

W sprzedaży jest już Karta Klubowicza na okres styczeń-czerwiec 2012. Jej posiadanie obniża cenę biletów na seanse w ramach DKF "16mm" do 5 zł. Koszt zakupu karty to 20 zł.

Pina

5 stycznia 2012 (czwartek), godz. 19.00
Francja, Niemcy, Wielka Brytania, musical dokumentalny, 2011, 106 min
Reżyseria: Wim Wenders
Występują: Pina Bausch, Regina Advento, Ruth Amarante
Bilety: 8 zł

Philippine "Pina" Bausch to legendarna niemiecka choreografka tańca współczesnego, której wpływ na rozwój teatru tańca jako gatunku jest mocno odczuwalny we współczesnych spektaklach. Film Wima Wendersa to hołd złożony jej twórczości i hymn na cześć sztuki.

W subtelnym, wyciszonym filmie twórca staje w obronie najdelikatniejszych wartości - uczuć, piękna, szacunku dla drugiego człowieka. Reżyser zarejestrował najważniejsze spektakle Piny: "Święto wiosny", "Vollmond" i "Café Müller". Poprosił również członków jej zespołu o wykonanie części układów na ulicach niemieckiego Wuppertalu. W filmie niemal nie padają słowa, środkiem ekspresji tancerzy jest ciało i ruch.

Realizacja filmu dokumentalnego "Pina" rozpoczęła się z udziałem tytułowej bohaterki, lecz dzieło zostało dokończone bez niej, ponieważ w czerwcu 2009 roku zmarła na raka, którego zdiagnozowano u niej 5 dni wcześniej.

"Pina" to arcydzieło taneczne o wielkim ładunku emocjonalnym. Wpływa na to zapewne fakt, że Wim Wenders był bliskim przyjacielem artystki.

Chłopiec na rowerze

12 stycznia 2012 (czwartek), godz. 19.00
Belgia, Francja, Włochy, dramat, 2011, 87 min
Reżyseria: Jean-Pierre Dardenne, Luc Dardenne
Występują: Thomas Doret, Cécile De France, Jérémie Renier
Bilety: 8 zł

11-letni Cyryl ma tylko jedno pragnienie – za wszelką cenę odnaleźć ojca, który go porzucił i na zawsze opuścić dom dziecka. Szuka go pomimo że ten wyprowadził się bez słowa, nie zostawiając nowego adresu, a na dodatek sprzedał ukochany rower syna i najwyraźniej chciał zerwać z dotychczasowym życiem.

Chłopak jednak nie poddaje się. Podczas kolejnej ucieczki z domu dziecka poznaje fryzjerkę Samantę. To spotkanie staje się punktem zwrotnym w jego życiu.

Samanta zgadza się, by Cyryl odwiedzał ją w weekendy. Między nią i chłopcem rodzi się szczególna więź. Początkowo chłopiec nie rozpoznaje uczucia, którym obdarza go Samanta. Uczucia, którego potrzebuje bardziej niż kiedykolwiek.

To właśnie poczucie bycia potrzebnym, ważnym, słuchanym i chwalonym oraz oparcie w dorosłej osobie pomoże mu opanować młodzieńczy gniew i bunt oraz uchroni przed pokusami półświatka, który coraz bardziej Cyryla pociąga.

Syberia, Monamour

19 stycznia 2012 (czwartek), godz. 19.00
Rosja, dramat, 2011, 102 min
Reżyseria: Slava Ross
Występują: Pyotr Zaychenko, Mikhail Protsko
Bilety: 8 zł

Środek syberyjskiej tajgi. Tu żyje się na tyle, na ile pozwoli przyroda. Wokół tylko gęsty las i dzikie zwierzęta, od których nawet ludzie się tu niewiele różnią, bo gotowi są w każdej chwili do ataku, do walki o życie, ciepło, ale też o uczucia.

Historia chłopca Lioszki kontrastuje z losem żołnierzy, których dowódca jest idealnym przedstawicielem okrucieństwa i brutalności systemu. Leciwy dziadek jest dla chłopca jedynym oparciem i rodziną, bo matka dawno zmarła, a ojciec wyjechał i mimo słabnącej nadziei, Lioszka tęsknie go wyczekuje. Jedynym gościem w chatce pośrodku złowrogiej tajgi bywa wuj Jurij, przynosząc wieści z "reszty świata".

Zimna, obca, zamknięta i odrzucająca pustką Syberia, przedstawiona jest surowo i minimalistycznie, czyli realnie.

Skąpe i wrogie, jak syberyjski krajobraz, są tu również dusze ludzi, których losy splatają się ze sobą, niezależnie nawet od ich woli. Dzieli ich świat wyobrażeń, lecz nierozerwalnie łączą realia syberyjskiej walki o przetrwanie.

Reżyser pokazuje w filmie niemal biblijne rozróżnienie dobra i zła oraz definiuje człowieczeństwo jako zdolność do okazywania współczucia, które na Syberii jest bardzo rzadko spotykane.

Karen płacze w autobusie

26 stycznia 2011 (czwartek), godz. 19.00
Kolumbia, dramat, 2011, 98 min
Reżyseria: Gabriel Rojas Vera
Występują: Angela Carrizosa, María Ángelica Sánchez
Bilety: 8 zł

Karen płacze, bo jest już po trzydziestce, a nic nie wskazuje na to, żeby jej życie rozwijało się w dobrym kierunku. Nie kocha swojego męża biznesmena, nie lubi fartuszka kury domowej i siebie jako kobiety oczytanej, choć kiepsko wykształconej. Spacerując pewnego dnia po mieście, wbija wzrok w chodnik i dochodzi do wniosku, że tak dłużej być nie może. Opuszcza małżonka i przenosi się do obskurnego pokoju w sercu Bogoty.

Wyprawa ta przyniesie cenne doświadczenia, bo Karen spotka ludzi, z którymi może skonfrontować swoje życie i w których oczach może się "odbić". Ucieczka okazuje się być sukcesem samym w sobie, gdyż pozwala bohaterce nabrać pewności siebie i zrozumieć, że czasami wystarczy otworzyć się na nieznane i dostać od losu niespodziankę.

Film ten to opowieść o kobiecie, która wygrała w momencie, kiedy odważyła się spróbować czegoś nowego i wyrwać z więzów nużącej rutyny. Nie jest to jednak film tylko dla kobiet – wszyscy znajdą w tej historii ciekawy materiał do rozmyślań.

W finale Karen znów jedzie autobusem. Ale czy wciąż płacze?

Opracowanie na podstawie materiałów serwisów internetowych: www.filmweb.pl, www.gazeta.pl, www.onet.pl, www.stopklatka.pl