Do sierpnia: ''Od ucznia do mistrza - tkactwo'' - wystawa

Muzeum Rzemiosła – Piwnica PodCieniami (Rynek 5) zaprasza na kolejną wystawę z cyklu "Od ucznia do mistrza", tym razem na warsztat pójdzie tkactwo. Ekspozycja będzie czynna do sierpnia br.

Najnowsza wystawa z cyklu "Od ucznia do mistrza" poświęcona jest jednemu z najstarszych i najważniejszych gałęzi wytwórczości człowieka - tkactwu. A gdzie lepiej utkać taką wystawę jak nie w Krośnie, gdzie przez całe stulecia tkactwo było sposobem na życie wielu jego mieszkańców, a rozkwitowi tego rzemiosła sprzyjało uprawianie i przetwarzanie lnu w całej okolicy.  Niektórzy do dziś twierdzą, że to właśnie warsztatowi tkackiemu Krosno zawdzięcza swą nazwę.

Osnową jest rozwój tkactwa na przestrzeni wieków, wątkiem – tradycje tkackie regionu. Splecione razem tworzą wystawę, będącą kanwą dla dalszych opowieści prezentowanych w ramach comiesięcznych spotkań tematycznych.

Cykl "Od ucznia do mistrza" z założenia jest hołdem składanym rzemiosłu i jego tradycjom. Z całą pewnością trudno wskazać bardziej charakterystyczne dziedzictwo rzemieślnicze dla Krosna i jego okolic niż tradycje tkackie. Wszak to tutaj korzenie ma piękna legenda o dworskich pannach zaklętych w skały za karę, że tkały w święto. To właśnie płótna krośnieńskie w XVI i XVII w. znane były szeroko w całej Europie. Wreszcie - to tutaj działał wynalazca Jan Szczepanik,  powstała Krajowa Szkoła Tkacka i Zakłady Przemysłu Lniarskiego. Klamrą spinającą całość jest Międzynarodowe Biennale Artystycznej Tkaniny Lnianej "Z krosna do Krosna", które wskrzesza i pielęgnuje te wielowiekowe tradycje.

Historia tkactwa w Krośnie ukazana została na wystawie jako nieprzerwany ciąg wydarzeń. Rozpoczyna go prymitywna obróbka lnu w dawnych gospodarstwach domowych, przy użyciu takich narzędzi jak wrzeciono czy kołowrotek. Za sprawą kronikarza Marcina Bielskiego wiadomo, że Podkarpacie już w czasach wczesnopiastowskich słynęło ze swych tkanin. Pisał on, że "mieszkańcy Podgórza kądziel dobrze przędą i przeto płócien z Podgórza u nas bywa najwięcej."

Z chwilą powstania struktur miejskich w Krośnie rozpoczęły działalność cechy rzemieślnicze. Ze wspólnego pnia rozwinęły się w średniowieczu dwie główne gałęzie rzemiosła tkackiego – sukiennictwo, którego głównym surowcem do produkcji była wełna, oraz płóciennictwo, tworzące tkaniny z włókna lnianego i konopnego. Tradycje te stały się w końcu podwaliną do stworzenia profesjonalnego szkolnictwa tkackiego, którego punktem kulminacyjnym było powstanie wielkiego przemysłu tkackiego.