Kwiecień: Filmy DKF ''16 mm''

artKino (ul. Bieszczadzka 1) zaprasza na kwietniowy DKF "16 mm". Zaplanowane filmy to: "Smak curry", "Nimfomanka, cz. II" i "Borgman". Bilety w cenie 8 i 10 zł w zależności od tytułu. Z Kartą Klubowicza każdy seans tylko 5 zł.

Smak curry

3 kwietnia 2014 (czwartek), godz. 19.00
Francja, Indie, Niemcy, USA, dramat, 2013, 104 min
Reżyseria: Ritesh Batra
Występują: Irrfan Khan, Nimrat Kaur
Bilety: 8 zł

Życie jest jak hinduskie jedzenie -- bogate w aromaty, smaki i kolory. Gdy wskutek kulinarnej pomyłki losy dwojga obcych sobie ludzi niespodziewanie się splotą, miłość okaże się dla nich najlepszą przyprawą.

Ila, wciąż młoda i piękna, postanawia zgodnie z maksymą "przez żołądek do serca", dodać trochę koloru swemu bezbarwnemu małżeństwu. Kobieta ma wielką nadzieję, że nowa potrawa, której smak doprowadziła do doskonałości podbije serce jej wiecznie nieobecnego męża. Specjalna przesyłka z jedzeniem, wysłana do jego biura, przez pomyłkę trafia w ręce innego mężczyzny. Jest nim Saajan – samotny wdowiec.

Brak reakcji męża na wysyłane mu pyszności pozwala kobiecie sądzić, że zjada je ktoś obcy. Następnego dnia Ila wkłada do przesyłki nie tylko obiad, ale też liścik. Wieczorem dostaje od Saajana intrygującą odpowiedź.

Tak rozpocznie się pełna emocji wymiana korespondencji i poznawanie się dwojga ludzi, pragnących nadać życiu odrobinę smaku.

Film ten jest misterium smaków, zapachów i emocji. Przeplatają się one ze sobą, aby w subtelny i błyskotliwy sposób opowiedzieć historię zakochania dwojga ludzi, którzy w ciągu paru dni stają się sobie bliżsi niż niejeden mąż i żona.

Dodatkowym atutem filmu są zgrabnie i dowcipnie poprowadzone wątki poboczne bohaterów drugoplanowych. Dzięki ich obecności wątek główny ani na chwilę (nomen omen) nie przejada się.

Nimfomanka, cz. II

10 kwietnia 2014 (czwartek), godz. 19.00
Dania, Francja, dramat erotyczny, 2013, 123 min
Reżyseria: Lars von Trier
Występują: Charlotte Gainsbourg, Stellan Skarsgård
Bilety: 10 zł

Druga część "Nimfomanki" rozpoczyna się również w mieszkaniu Seligmana, który nadal słucha opowieści Joe. Dla odmiany, seks coraz mocniej piętnowany jest jako coś, co wiedzie kobietę na skraj przepaści. Jego destruktywna moc powoduje, że Joe staje się ofiarą i traci wszystko, co może mieć człowiek – rodzinę, pracę, miejsce w społeczności, szacunek do samej siebie.

Zepchnięta na margines Joe podejmuje próbę leczenia swojej "przypadłości" uczęszczając na spotkania "anonimowych seksoholików". Zrywa kontakty z dawnymi kochankami, odcina się od wszelkich seksualnych bodźców. Kiedy terapia nie przynosi oczekiwanych rezultatów, Joe postanawia na dobre pogodzić się z własnymi słabościami. Z dumą przyjmuje miano "nimfomanki" i powraca do praktykowanych kiedyś spotkań z przypadkowymi mężczyznami, a także wprowadza w życie rytualne spotkania z tajemniczym K.

O ile w pierwszej części "Nimfomanki" seks wydawał się przede wszystkim zabawą odwracającą uwagę bohaterki od narastającej pustki, w części drugiej przynosi jej cierpienie i rozczarowania. Joe, która całe życie szydziła z miłości i zazdrości "normalnych ludzi", sama wpada w sidła tych najbanalniejszych z ludzkich emocji.

Borgman

24 kwietnia 2014 (czwartek), godz. 19.00
Belgia, Holandia, dramat, 2013, 113 min
Reżyseria: Alex van Warmerdam
Występują: Jan Bijvoet, Hadewych Minis
Bilety: 8 zł

Camiel Borgman to mężczyzna, którego tożsamość, pochodzenie i historia pozostają dla widza tajemnicą. Wiadomo tylko tyle, że ucieka on ze swojej dotychczasowej kryjówki (labiryntu podziemnych korytarzy w lesie) przed pogonią uzbrojonych mężczyzn. Schronienie znajduje w pewnym domu na przedmieściach.

Pojawienie się tajemniczego Borgmana w progach domostwa powoduje serię zagadkowych wydarzeń i odkryje prawdziwe oblicze zamożnej, przykładnej rodziny: Mariny i Richarda, trójki ich dzieci oraz niani. Ich słabości są jego siłą.

"Borgman" to filmowe zespolenie humoru i zła. Taka konstrukcja fascynuje podczas oglądania, ale dogłębnie przeraża gdyby wyobrazić sobie, że faktycznie ma miejsce w naszym życiu. Ten makabryczny humor jest największym wyróżnikiem filmu – sceny przemocy psychicznej czy fizycznej są tu ukazane tak, że widzom umyka sam akt okrucieństwa, a pozostaje jego wnikliwa obserwacja jak gdyby oglądali eksperyment.

Opracowanie na podstawie materiałów serwisów internetowych: www.filmweb.pl, www.stopklatka.pl